خمپاره عمل نکرده در دست

روح مقدس شهیدان بعد از شهادت باقى و شاهد بر جامعه مى باشد و هر گاه اراده کنند، به اذن خداوند متعال ممکن است در میان جامعه، اقوام و خویشان، حضور پیدا کنند و یا در قالب رؤیا و... مسایلى را القا کنند.

دعا کنیم ما را نیز شفاعت کنند.

شهید حاج حسین بصیرمعاون لشکر 25کربلا 

زشرق نگاهت، طلوعى طلایى کجاست       بگو لحظه گریه هاى جدایى کجاست

تمام غزل هاى نابم فداى تو باد!       سرود صمیمانه آشنایى کجاست

زمانى مرا شوق دیدار چشم تو بود       همان اشتیاقى که گفتم:بیایى-کجاست

تو بودى، مرا فرصت سُرخ پرواز بود        چو رفتى دیگر بال هاى رهایى کجاست

کسى مثل تو آرزوى شهادت نداشت       دریغا پس از تو دلى نینوایى کجاست

دگر شوق غزل در ما نمى بینى          کسى تنهاتر از ما را نمى بینى

دگر از آهوان چشمه چشمت          نشانى را در این صحرا نمى بینى

به روى شانه هاى زخمى شعرم          شهید عشق را آیا نمى بینى؟

نمى دانى چه غمگین است وقتى که،        رفیقان را دمى اینجا نمى بینى

دگر در حلقه قابِ نگاهِ من          بجز بغض غریبى را نمى بینى

تو که فصلى بنام - عشق - خواندى              چرا در کوچه هاى عقل ماندى

چرا روى ضریح چشمهایت                           کبوترهاى چاهى را پراندى

چه مى شد با نگاه مهربانى                      مرا در قاب چشمت مى نشاندى

چه مى شد تا گذرگاه شهیدان                   تن صد پاره ام را مى رساندى

مرا شرم حضورت سوختن بود                   کجا خاکسترم را مى فشاندى

اگر چه لحظه هاى آتش و خون                 تو بر بالاى نعش من نماندى

ولى در برزخ سرخ گلویم                         تمام بغضهایم را تکاندى